Pytanie

Co Biblia mówi o płodności?

Odpowiedź
Płodność to zdolność do płodzenia dzieci lub przynoszenia obfitych plonów. Każda kultura w każdej epoce uważała płodność za jedną ze swoich głównych trosk, ponieważ płodność kultury, zarówno seksualna, jak i rolnicza, zapewnia jej przyszłość. Wiele pogańskich kultur wymyśliło bogów i boginie, które miały zapewnić płodność ludziom i ziemi. Kult bogów płodności doprowadził do wielu niegodziwości i perwersji.

Płodność kobiety - jej zdolność do rodzenia dzieci - miała ogromne znaczenie w czasach biblijnych. W tych starożytnych kulturach kobieta zyskiwała poczucie wartości, jeśli mogła dać mężowi wielu synów, a kobieta, która nie mogła zajść w ciążę, cierpiała emocjonalnie. Cierpiała również rodzina, która nie miała synów do pomocy w pracy ani córek do opieki nad starzejącymi się rodzicami. Biblia opisuje kilka przypadków niepłodności i dowiadujemy się, że Bóg wiedział i troszczył się o każdą z tych sytuacji. Ze wszystkiego, co czytamy w Piśmie Świętym, Bóg jest bezpośrednio zaangażowany w płodność.

Bóg nakazał Adamowi i Ewie, by "byli płodni i rozmnażali się" (Rdz 1:27-28). Bóg stworzył ich z fizyczną zdolnością do rozmnażania się i chciał, aby zapełnili ziemię ludźmi. Ich ciała były tak doskonałe, jak tylko mogą być ludzkie ciała, więc ich zdolność do poczęcia i rodzenia dzieci była nieograniczona (Rdz 4:1-2). W doskonałym Bożym świecie bezpłodność nie była problemem. Problem bezpłodności pojawił się dopiero później, gdy grzech i skażenie zepsuły ziemię. Bezpłodność jest konsekwencją życia w mniej niż doskonałym świecie, w ciałach, które w końcu umrą.

Pierwszy przypadek niepłodności omówiony w Biblii dotyczy Abrahama i Sary (Rdz 11:30). Byli oni poza okresem rozrodczym, ale nawet gdy byli młodsi, Sara nie była w stanie zajść w ciążę. Jest to jednak para, której Bóg obiecał syna (Rdz 15:1-5; 17:15-16). Wiek i bezpłodność Sary stały się tłem dla cudu, gdy Bóg obdarzył ich synem, Izaakiem, w podeszłym wieku (Rdz 21:1-2). Poprzez tego syna Bóg stworzył naród, który miał być błogosławieństwem dla całego świata (Rdz 12:1-3; 18:18). Boża interwencja w życie Abrahama, by dać mu syna, pokazuje, że Bóg ma plany wobec naszych dzieci jeszcze przed ich poczęciem.

Biblia jasno pokazuje, że Bóg jest ściśle związany z płodnością. To On otwiera i zamyka łono matki (Iz 66:9; Rdz 29:31; Jer 1:5). Jest bezpośrednio zaangażowany w formowanie się dziecka wewnątrz matki: "Ty bowiem stworzyłeś moją istotę, Ty złączyłeś mnie w łonie mej matki... . . . Szkielet mój nie był przed Tobą ukryty, gdy powstawałem w ukryciu, gdy byłem splatany w głębi ziemi. Twoje oczy widziały moje nieuformowane ciało; wszystkie dni przeznaczone dla mnie zostały zapisane w Twojej księdze, zanim którykowliwk z nich powstał" (Psalm 139:13-16).

Dzieci są darem od Boga, a On oczekuje, że rodzice będą je cenić tak jak On (Psalm 127:3-5). Bóg współczuje również tym, którzy są bezpłodni, a Biblia odnotowuje kilka przypadków Jego interwencji w celu "otwarcia łona" bezpłodnych kobiet. Oprócz Sary, Bóg otworzył łona Rebeki (Rdz 25:21), Lei (Rdz 29:31), Racheli (Rdz 30:22), matki Samsona (Sdz 13), Anny (1 Samuela 1) i Elżbiety, matki Jana Chrzciciela (Łk 1). W ramach Starego Przymierza Bóg obiecał Izraelitom płodność, jeśli będą posłuszni Jego przykazaniom i będą czcić Go jako swojego Boga (Wj 23:26).

Jezus użył płodności jako metafory opisującej życie prawdziwego ucznia. Jego naśladowcy mają prowadzić owocne życie, wprowadzając innych do królestwa (Mt 13:23; J 15:5). Jezus ostrzegł, że ktoś, kto wyznaje Jego imię, ale nie chce "przynosić dobrego owocu, zostanie wycięty i wrzucony w ogień" (Mt 7:19). Nie jest Bożym zamiarem, aby każdy miał fizyczną płodność, ale duchowa płodność jest Bożą wolą dla wszystkich Jego dzieci: "Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili - owoc trwały" (J 15:16).