Odpowiedź:
Głupota jest skutkiem niewłaściwego wykorzystania inteligencji człowieka, którą dał mu Bóg. Najbardziej podstawowym rodzajem głupoty jest zaprzeczania Bożemu istnieniu czy mówienie Bogu "nie" (Psalm 14.1). Biblia kojarzy głupotę z porywczością (Ks. Przyp. Salomona 14.16-17), przewrotną mową (Ks. Przyp. Salomona 19.1) oraz nieposłuszeństwem rodzicom (Ks. Przyp. Salomona 15.5). Rodzimy się z wrodzoną głupotą, ale dyscyplina pomaga nam szkolić się w mądrości (Ks. Przyp. Salomona 22.15).
Ks. Przyp. Salomona 19.3 (tłum. Biblia Tysiąclecia) mówi, że głupota przynosi skutki odwrotne do zamierzonych: "Głupota człowieka niszczy mu drogę..." Jezus w Ew. Marka 7.22 używał słowa, które oznacza "bezsens" i jest przetłumaczone jako "głupota." W tym kontekście Jezus opisuje to, co pochodzi z serca człowieka i kala go. Głupota jest jednym z dowodów, że człowiek ma skalaną, grzeszną naturę. Ks. Przyp. Salomona 24.9 (tłum. Biblia Warszawsko- Praska) mówi, "O grzechach ciągle myśli głupi..." Głupota zatem jest naprawdę łamaniem Bożego prawa, bo grzech jest bezprawiem (1 Jana 3.4).
Dla głupca, Boża droga jest głupstwem: "Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną..." (1 Koryntian 1.18; por. werset 23). Ewangelia zdaje się być głupstwem dla niezbawionych, ponieważ nie ma to dla nich sensu. Głupota jest całkowicie poza sferą Bożej mądrości. Ewangelia sprzeciwia się naturalnej inteligencji i rozumowi niewierzącego, "przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie" (1 Koryntian 1.21).
Wierzący w Chrystusa otrzymuje samą naturę Boga (2 Piotra 1.4), która dotyczy również umysłu Chrystusa (1 Koryntian 2.16). Poprzez poleganie na mocy przebywania Ducha Świętego, wierzący może odrzucić głupotę. Jego myśli mogą podobać się Panu i może podejmować decyzje, które wychwalają Boga, wzbogacając swoje życie i życie ludzi wokół niego (Filipian 4.8-9; Efezjan 5.18-6.4).
Jeśli chodzi o nasze wieczne przeznaczenie, to albo jest się głupcem, co oznacza odrzucenie ewangelii Chrystusa, albo jest się mądrym, co oznacza wiarę w Chrystusa i powierzenie Mu swojego życia (zob. Ew. Mateusza 7.24-27). Wierzący odkrywa, że ewangelia- którą uważał za głupotę- jest w rzeczywistości mądrością Bożą, która zapewnia mi wieczne zbawienie.
