Pytanie
Kim byli paulicjanie?
Odpowiedź
Paulicjanie byli heretycką sektą, która powstała w Armenii w VII wieku. Podobnie jak wiele herezji w tym czasie, grupa ta była pod wpływem gnostycyzmu, marcjonizmu i manicheizmu. Sektę założył człowiek o imieniu Konstantyn, który opowiadał się za rzekomym powrotem do chrześcijaństwa Pawłowego. Konstantyn i jego zwolennicy przyjęli imiona uczniów Pawła, takie jak Tymoteusz, Tytus czy Tychius; sam Konstantyn przyjął imię Silvanus. Wyznawcy sekty zostali nazwani "paulicjanami", ponieważ kładli nacisk na listy Pawła i wierzyli w powrót do nauk Pawła zawartych w Biblii.
Paulicjanie przyciągnęli uwagę Kościoła bizantyjskiego, który potępił ich nauczanie ze względu na jego związek z herezją manichejską. Konstantyn Sylwanus został ostatecznie stracony przez ukamienowanie, ale Symeon Tytus ożywił kongregację paulistów. Ta heretycka sekta, która uważała się za prawdziwych chrześcijan, była okresowo prześladowana, w zależności od poziomu tolerancji cesarza bizantyjskiego. Chociaż masowe prześladowania zostały podjęte przez Michała I i Teodorę, paulicjanie doświadczyli wielkiego odrodzenia w IX wieku, a ich grupa wydaje się trwać aż do czasów wypraw krzyżowych. Paulicjanizm nie przetrwał do czasów współczesnych, ale istniał wystarczająco długo, aby wpłynąć na Bogomilów, inną heretycką sektę powstałą w X wieku.
Paulicjanizm był formą gnostyckiej herezji, która łączyła w sobie elementy dualizmu i doketyzmu. Kościół bizantyjski słusznie potępił nauki paulicjan, które nie zgadzały się z Pismem Świętym. Paulici głosili różne fałszywe doktryny, takie jak:
- Dualizm. Paulici podążali za wiarą Marcjona, że istnieje dwóch bogów. Prawdziwy bóg stworzył (dobry) świat duchowy, podczas gdy zły bóg stworzył (zły) świat ziemski i zmysłowy. Biblia oczywiście tego nie naucza. Jest tylko jeden Bóg, który został opisany jako stwórca wszystkich rzeczy, w tym ziemi (Izajasza 44:6; Rodzaju 1:1).
- Doketyzm. Z powodu silnego przekonania, że świat materialny jest zły, paulicjanie opowiadali się za doketyzmem, który naucza, że Chrystus nie miał fizycznego ciała, a więc tylko wydawał się cierpieć w ciele. Oczywiście Pismo Święte tego nie naucza, ponieważ uczniowie osobiście dotykali fizycznego ciała Jezusa (Łk 24:39; 1 J 1:1).
- Celem Jezusa było uwolnienie nas ze sfery fizycznej. Zgodnie z naukami Paulicjan, Jezus umarł, aby uwolnić ducha z niewoli sfery fizycznej, a nie po to, by zapewnić zbawienie od grzechów. Pismo Święte naucza inaczej (zob. 2 Koryntian 5:21; 1 Piotra 3:18).
- Asceza. Chociaż paulicjanie zezwalali na małżeństwo i jedzenie mięsa, wzywali do ascezy w odniesieniu do świata materialnego. Pismo Święte ostrzega przed ascezą (Kolosan 2:20-23).
- Stary Testament jest nieważny. Wierząc, że zły demiurg był związany ze Starym Testamentem, odrzucili wszystkie księgi Starego Testamentu i używali tylko Ewangelii, Listów Pawła i kilku ogólnych listów. Natomiast Biblia naucza, że Stary Testament jest w równym stopniu Słowem Bożym (zob. Łk 24:44-46).
- Problematyczny pogląd na Jezusa. Paulicjanizm naucza, że Jezus został stworzony i przyjęty jako Syn Boży podczas chrztu. Paulicjanie nie wierzyli, że Bóg przyjął ciało ze względu na zło ciała. Pismo Święte jednoznacznie naucza doktryny Trójcy oraz wcielenia i boskości Jezusa (Mateusza 28:19; Jana 1:1, 14).
Chociaż nazywali siebie chrześcijanami, paulicjanie nie byli chrześcijanami w sensie biblijnym. Podążając za gnostyckimi naukami, sekta ta była jedną z wielu grup, które we wczesnych wiekach popadły w herezję. Paulicjanie i ich nauki powinny przypominać współczesnym chrześcijanom o znaczeniu strzeżenia się przed fałszywymi naukami i potrzebie radzenia sobie z nieortodoksyjnymi poglądami na Pismo Święte (zob. Dz 20:28-30). Herezja może szybko się rozprzestrzenić, ale nie może przetrwać w obliczu prawdy.
English
Kim byli paulicjanie?
