settings icon
share icon

Księga Joba


Księga Joba

Autor: Księga Joba nie podaje dokładnie kim jest jej autor. Job, Elihu, Mojżesz lub Salomon należą to grupy najbardziej prawdopodobnych autorów księgi.

Data napisania: Data napisania Księgi Joba w dużej mierze określana jest na podstawie tego kim byłby jej autor. Jeśli autorem jest Mojżesz, to datę napisania szacuje się na rok ok. 1440 przed Chr. Jeśli autorem byłby Salomon, to data zbliżałaby się do roku 950 przed Chr. A ponieważ nie znamy dokładnie autora księgi, toteż nie możemy stwierdzić jaka jest dokładna data jej napisania.

Cel napisania: Księga Joba pomaga nam zrozumieć następujące rzeczy: szatan nie może doprowadzić do finansowej lub fizycznej destrukcji bez Bożego przyzwolenia. Bóg ma władzę nad tym co szatan może uczynić lub nie. Aczkolwiek nie jesteśmy w takim ludzkim stanie pojąć powodów cierpień jakich doświadczamy w tym świecie. Nie zawsze nasz styl życia jest powodem naszego cierpienia czy grzechu. Cierpienie może czasem nas spotkać w naszym życiu, aby nas oczyścić, doświadczyć, wychować lub wzmocnić naszą duszę. Bóg jest wszystkim czego potrzebujemy, godzien jest i oczekuje naszej miłości i uwielbienia we wszystkich okolicznościach naszego życia.

Kluczowe wersety: Księga Joba 1.1: „Był mąż w ziemi Uz imieniem Job; a mąż ten był nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego.”

Księga Joba 1.21: „Nagi wyszedłem z łona matki mojej i nagi stąd odejdę. Pan dał, Pan wziął, niech będzie imię Pańskie błogosławione.”

Księga Joba 38.1-2: „Potem Pan odpowiedział Jobowi spośród zawieruchy i rzekł: Któż to zaciemnia mój plan słowami bezmyślnymi.”

Księga Joba 42.5-6: „Tylko ze słyszenia wiedziałem o tobie, lecz teraz moje oko ujrzało cię. Przeto odwołuję moje słowa i kajam się w prochu i popiele.”

Krótkie podsumowanie: Księga rozpoczyna się od sceny w niebie, gdzie pojawia się szatan, który przyszedł by oskarżyć Joba przed Bogiem. Szatan twierdzi, że służba Joba dla Boga związana jest z Bożą ochroną, dlatego chce aby Bóg przyzwolił mu wypróbować jego wiarę i lojalność. Bóg daje mu takie przyzwolenie, ale w obrębie określonych granic. Dlaczego sprawiedliwi cierpią? To pytanie pojawia się po tym, jak Job traci swoją rodzinę, bogactwo i zdrowie. Trzej przyjaciele Joba: Elifaz, Bildad i Sofar, przychodzą aby go pocieszyć i porozmawiać o tragediach jakie go spotkały. Twierdzą, że jego cierpienie jest karą za grzech panujący w jego życiu. Job jednak mimo tych wydarzeń, wciąż pozostaje oddany Bogu. Czwarty mężczyzna- Elihu- mówi Jobowi, że powinien być pokorny i uniżony przed Bogiem, gdy ten go doświadcza różnymi trudnościami i oczyszcza jego życie. Na koniec, Job zadaje Bogu pytanie przez które otrzymuje ważną lekcję na temat suwerenności Boga i jego potrzebie całkowitego zaufania Panu. Wtedy to dopiero Job zostaje uleczony, doświadcza zadowolenia i zamożności jeszcze większej aniżeli przedtem.

Zapowiedzi: Gdy Job wylewał swoje żale, pojawiły się w jego głowie trzy bardzo ważne pytania, na które odpowiedzią jest tylko Jezus Chrystus. Te trzy pytania pojawiają się w 14 rozdziale. Pierwsze pytanie pada w wersecie 4, gdzie Job pyta: „Któż może czystym uczynić tego, który się począł z nieczystego nasienia? Czy nie Ty, który sam jesteś? Pytanie Joba wypływa z serca, które dostrzega że nie może nic uczynić aby zadowolić Boga czy być przed nim usprawiedliwionym. Bóg jest święty; a my-ludzie- nie. Z tego powodu istnieje przepaść pomiędzy człowiekiem a Bogiem, czego przyczyną jest grzech. Lecz odpowiedzią na nurtujące Joba pytanie odnajdziemy w Jezusie Chrystusie. On zapłacił za nas grzech i zakrył to swoją sprawiedliwość, po to abyśmy dostąpili usprawiedliwienia przed Bogiem (Hebrajczyków 10.14; Kolosan 1.21-23; 2 Koryntian 5.17).

Drugie pytanie Joba brzmi „Gdzież będzie człowiek, gdy zginie?” (werset 10.b) jest innym pytaniem na temat wieczności i życia po śmierci, lecz odpowiedź także dotyczy Chrystusa. Będąc z Chrystusem odpowiedź na pytanie ‘gdzie będzie człowiek?’ dotyczy życia wiecznego w niebie. Bez Chrystusa, odpowiedzią jest wieczność w ciemności, gdzie jest „płacz i zgrzytanie zębów” (Ew. Mateusza 25.30).

Trzecie pytanie Joba znajdujemy w wersecie 14: „Ale czy zmarły ożyje?” Ponownie odpowiedź znajdujemy w Chrystusie. Jeśli jesteśmy w nim, to rzeczywiście będziemy znowu żyli. „A gdy to, co skażone, przyoblecze się w to, co nieskażone, i to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy spełni się słowo napisane: Pochłonięta jest śmierć w zwycięstwie! Gdzież jest, o śmierci, zwycięstwo twoje? Gdzież jest, o śmierci, żądło twoje?” (1 Koryntian 15.54-55).

Zastosowanie praktyczne: Księga Joba przypomina nam o „kosmicznym konflikcie”, który ma miejsce a o którym zazwyczaj nic nie wiemy. Często się zastanawiamy, z jakiego powodu Bóg coś dopuszcza, i pytamy o Bożą dobroć czy powątpiewamy, nie dostrzegając w pełni wszystkiego. Księga Joba naucza nas, abyśmy ufali Bogu we wszystkich okolicznościach. Musimy ufać Bogu, nie tylko wtedy GDY nie rozumiemy, ale DLATEGO że nie rozumiemy. Psalmista mówi nam „Droga Boża jest doskonała...” (Psalm 18.31a). Skoro Boże drogi są „doskonałe”, to powinniśmy ufać, że cokolwiek On czyni- i na cokolwiek On przyzwala- jest również doskonałe. Może się nam to nie wydawać możliwe, ale nasze myśli nie są Bożymi myślami. Owszem, prawdą jest, że nie możemy pojąć jego myśli w sposób doskonały, o czym nam przypomina „Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje- mówi Pan. Lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze” (Księga Izajasza 55.8-9). Nie mniej jednak, jesteśmy odpowiedzialni za to, aby być Bogu posłuszni, ufać mu i uniżać się przed nim, czy to rozumiemy czy nie.

English



Powrót na polską stronę główną

Księga Joba
Podziel się tą stroną: Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon
© Copyright Got Questions Ministries