Pytanie
Dlaczego Bóg pozwala złym ludziom, takim jak Hitler i Saddam, dojść do władzy?
Odpowiedź
Biblia mówi, że Bóg jest suwerenny. Oznacza to, że ostatecznie kontroluje On wszystko, a nie tylko niektóre rzeczy. Kontroluje pogodę (Psalm 148:8), życie i śmierć (Psalm 104:29-30), a nawet pozornie nieistotne wydarzenia (Księga Przysłów 16:33). Suwerenność Boga rozciąga się na władców narodów. "Mądrość i moc należą do Niego. On zmienia czasy i pory, ustanawia królów i obala ich" (Daniela 2:20-21). Sto pięćdziesiąt lat przed narodzinami Cyrusa Wielkiego, Bóg już wzywał go po imieniu i obiecywał osadzić go na tronie Persji: "Wzniosę Cyrusa w mojej sprawiedliwości" (Izajasza 45:13). Suwerenny Boży plan dopuszcza pogańskiego Cyrusa, dumnego Nabuchodonozora, a nawet Hitlerów i Husajnów na całym świecie.
List do Rzymian 13:1 mówi nam: "Nie ma żadnej władzy oprócz tej, którą ustanowił Bóg. Władze, które istnieją, zostały ustanowione przez Boga". Jest to zaskakujące stwierdzenie, biorąc pod uwagę, że List do Rzymian został prawdopodobnie napisany w latach 56-57 n.e.. Cesarzem w tym czasie był Neron, zdecydowanie zły władca. Neron zapoczątkował jedno z najcięższych prześladowań chrześcijan w historii Kościoła. Kiedy Paweł pisał tę część Pisma Świętego, był świadomy niegodziwości Nerona, ale nie kwestionuje, dlaczego Bóg dał mu władzę. W rzeczywistości Paweł nigdy nie wspomina konkretnie o Neronie; ogólna prawda, że władze są "ustanowione przez Boga", odnosi się do wszystkich władców na całym świecie.
W Dziejach Apostolskich 8 widzimy, że władze rządzące prowadziły prześladowania przeciwko wczesnemu Kościołowi. Był to trudny czas i prawdopodobnie byli wierzący, którzy zaczęli wątpić w suwerenność Boga lub kwestionować Jego opiekę. Jednak prześladowania doprowadziły do tego, że kościół w Jerozolimie został "rozproszony po całej Judei i Samarii" (werset 1). Tak więc, częściowo z powodu złych ludzi w miejscach władzy, Wielkie Posłannictwo zostało wprowadzone w życie, ewangelia rozprzestrzeniła się, a kościół wzrósł.
Bóg nie mówi wprost, dlaczego pozwala rządzić złym ludziom. Czasami Bóg używał złych władców, aby osądzić swój lud i przywrócić go do prawości. Warto zauważyć, że wszyscy władcy są odpowiedzialni przed Bogiem za swoje czyny. Na przykład, Bóg wzbudził Nabuchodonozora z Babilonu, aby ukarać Judę za powtarzające się bałwochwalstwo (2 Krl 20:17-18). Później, gdy Babilon wypełnił swój cel, został osądzony za swoją niegodziwość (Iz 13:19; 14:4). Jego król, Nabuchodonozor, został osądzony indywidualnie (Daniela 4). Bóg postąpił podobnie z Asyrią, pozwalając na jej powstanie w określonym celu, a następnie osądzając jej pychę i okrucieństwo (Izajasza 10:5-19).
Bóg czasami pozwala rządzić złemu cesarzowi, carowi, fuehrerowi, sułtanowi lub despocie, a powody Jego wyboru nie są oczywiste. Wiemy jednak jedno: Bóg zawsze wyznacza granice władcom (zob. Psalm 74:12-17). Ludzcy władcy nie są wszechmocni, nie są wieczni i nie są odporni na karę. Nadejdzie dzień rozliczenia. Władcy, którzy umrą w swoich grzechach, poniosą ostateczną karę - wieczność w piekle. Hitler, Lenin i inni, którzy odrzucili Chrystusa i znęcali się nad ludem Bożym, już od dawna odsiadują swój wyrok w piekle.
English
Dlaczego Bóg pozwala złym ludziom, takim jak Hitler i Saddam, dojść do władzy?