Pytanie
Kim był Charles Taze Russell?
Odpowiedź
Charles Taze Russell był założycielem religii, która ostatecznie stała się współczesnymi Świadkami Jehowy. Jego przykład pokazuje, jak niewyszkoleni i niezdyscyplinowani ludzie mogą przekręcać Pismo Święte, aby dopasować je do własnych preferencji i rozpowszechniać te błędy wśród innych. Duchowość Russella była naznaczona zmianami, nieudanymi proroctwami i kontrowersjami. Po jego śmierci jego zwolennicy podzielili się, a najbardziej wpływowa grupa przyjęła nazwę Świadków Jehowy, na czele której stanął Joseph Rutherford.
Charles Russell był synem biznesmena i wychował się jako prezbiterianin. W 1868 roku, w wieku około 16 lat, został zaskoczony sceptycznymi pytaniami przyjaciela. Doprowadziło go to do zakwestionowania jego religijnego wychowania. Russell natknął się na adwentyzm, który wydał mu się bardziej atrakcyjny. W 1870 roku, w wieku 18 lat, założył małe studium biblijne składające się z niego samego i kilku podobnie myślących osób. Już wtedy grupa ta wyznawała pewne idee, które były głęboko sprzeczne z biblijnym chrześcijaństwem, takie jak:
- Odrzucenie Trójcy Świętej.
- Wiara, że Jezus jest identyczny z Michałem Archaniołem i jest pierwszym stworzeniem Boga.
- Wiara, że Duch Święty jest siłą, a nie osobą.
- Odrzucenie wiecznego piekła.
- Odrzucenie cielesnego zmartwychwstania Chrystusa.
- Intensywne zainteresowanie - wręcz obsesja - powrotem Chrystusa.
Początkowo Charles Taze Russell odrzucał próby proroczej przepowiedni powrotu Chrystusa. Zmieniło się to szybko po rozmowie z adwentystycznym pisarzem Nelsonem Barbourem. Do 1876 roku był przekonany, że Chrystus powróci w 1878 roku. W ramach przygotowań do powtórnego przyjścia sprzedał wszystkie swoje interesy. Niepowodzenie tej przepowiedni doprowadziło do rozłamu z Barbourem, ale wśród bardziej lojalnych zwolenników Russella nie było wątpliwości. Grupa ta była powszechnie znana jako "Badacze Pisma Świętego".
Russell założył Towarzystwo Traktatowe Strażnica w 1881 roku. Później twierdził, że Chrystus powrócił - duchowo - w 1874 roku i że koniec świata nastąpi w 1914 roku. Uczniowie Russella zaczęli twierdzić, że był on proroczym wypełnieniem Mateusza 24:45, który mówi o "wiernym i mądrym słudze" oczekującym na powrót swego pana. Chociaż Russell nie twierdził tego otwarcie, nie zaprzeczał temu. Następcy, tacy jak Joseph Rutherford, przyjęli później ten tytuł dla siebie i ostatecznie stał się on częścią roszczenia Strażnicy do niepodważalnego duchowego autorytetu. Przed śmiercią Russell napisał sześć tomów na temat duchowości, znanych jako Studies in the Scriptures.
Oczywiście rok 1914 nadszedł i minął bez niczego, co choć trochę przypominałoby powtórne przyjście Chrystusa. Rok 1914 był od tego czasu przedmiotem coraz bardziej zawiłych wyjaśnień Świadków Jehowy. Russell zmarł w 1916 roku. Mniej więcej w tym samym czasie opublikowano siódmą książkę - rzekomo napisaną przez Russella. W rzeczywistości książka została napisana przez współpracowników Russella i mocno zredagowana przez Rutherforda. Kontrowersje wokół tego tomu, w połączeniu z rozczarowaniem klęską 1914 roku, doprowadziły do schizmy, w wyniku której Rutherford stanął na czele grupy przemianowanej później na Świadków Jehowy.
Spojrzenie na duchową historię Russella pokazuje bezpośrednie powody do niepokoju. Jako nastolatek nie znał Pisma Świętego na tyle, by odpowiedzieć na pytania sceptycznego przyjaciela. W ciągu dwóch lat ten sam nastolatek został uznany za zdolnego do interpretowania Biblii dokładniej niż jakikolwiek istniejący kościół. Niedługo potem Russell dokonał drastycznej zmiany w swoim podejściu do eschatologii i wypowiedział nieudane proroctwo. W żadnym momencie Russell nie wykazał żadnych oznak szczególnego wglądu lub zdolności wykraczających poza charyzmę potrzebną do przyciągnięcia podobnie myślących ludzi. Szczery czy nie, Charles Taze Russell był fałszywym prorokiem i nauczycielem "innej ewangelii" (zob. Ga 1:8-9).
Chociaż przekonania i wysiłki Russella ukształtowały Badaczy Pisma Świętego, można powiedzieć, że grupa znana obecnie jako Świadkowie Jehowy wyróżnia się bardziej wkładem Josepha Rutherforda niż Charlesa Taze Russella. Rutherford wprowadził wiele charakterystycznych doktryn Świadków Jehowy, takich jak odrzucenie świąt, głosowania i urodzin. Rutherford jest również odpowiedzialny za unikalną interpretację Objawienia przez Świadków, korzystanie z Sal Królestwa i agresywną ewangelizację od drzwi do drzwi. Tylko około jedna czwarta zwolenników Russella pozostała z Rutherfordem przez lata po śmierci Russella, w którym to czasie grupa przyjęła nową nazwę.
Charles Taze Russell jest dobitnym przykładem tego, dlaczego Pismo Święte podkreśla potrzebę właściwego uczniostwa (1 Tymoteusza 3:16) i zawiera ostrzeżenia przed niedoświadczonym i ignoranckim niewłaściwym obchodzeniem się ze Słowem (2 Piotra 3:16-17), szukaniem tych, którzy się z tobą zgadzają, zamiast szukania prawdy (2 Tymoteusza 4:3) oraz przyjmowaniem ewangelii innej niż ta przekazana przez Chrystusa i apostołów (Galacjan 1:8-9). Gdyby więcej ludzi było gotowych poddać twierdzenia Russella rygorystycznemu testowi (Dzieje 17:11) lub gdyby zwrócili uwagę na jego porażkę jako proroka (Powtórzonego Prawa 18:22), o wiele mniej osób byłoby dziś w uścisku fałszywej sekty, takiej jak Świadkowie Jehowy.
English
Kim był Charles Taze Russell?
