Pytanie
Co Biblia mówi o cudzołóstwie?
Odpowiedź
Rozpusta to termin używany w Biblii w odniesieniu do wszelkich niewłaściwych zachowań seksualnych lub nieczystej aktywności seksualnej, która ma miejsce poza granicami przymierza małżeńskiego. Cudzołóstwo jest również symbolicznie stosowane w Biblii odnośnie grzechów bałwochwalstwa i odstępstwa, czyli porzucenia Boga.
Słowo cudzołóstwo pochodzi od greckiego terminu porneia (od którego pochodzi dzisiejsze słowo pornografia) i w Biblii jest często łączone z cudzołóstwem. Jest to ogólne określenie niemoralności seksualnej. Rozpusta obejmuje cudzołóstwo, które jest aktem osoby pozostającej w związku małżeńskim angażującej się w stosunki seksualne z kimś innym niż jej współmałżonek. Ale cudzołóstwo obejmuje również angażowanie się w jakiekolwiek stosunki seksualne przed ślubem lub między dwojgiem ludzi, którzy nie są małżeństwem. Na przykład, w 1 Liście do Koryntian 5:1 w wersji Króla Jakuba słowo "cudzołóstwo" zostało użyte dwukrotnie w celu opisania grzechu seksualnego, który był tolerowany przez kościół: mężczyzna sypiał z żoną swojego ojca.
Na liście straszliwych grzechów w Liście do Rzymian 1:29 apostoł Paweł wymienia wszeteczeństwo, odnosząc się do wszelkiego rodzaju niemoralności seksualnej. Jezus wspomina o wszeteczeństwie na liście zepsutych grzechów, które pochodzą z serca człowieka: "Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, rozpusta, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa." (Mateusza 15:19; zob. także Marka 7:21).
Grzech cudzołóstwa narusza siódme przykazanie (Wj 20:14), które miało na celu ochronę integralności rodziny i związku małżeńskiego. Bóg zaprojektował seks dla małżeństwa, a małżeństwo jako świętą, cenioną i szanowaną instytucję. Biblia wzywa mężów i żony do zachowania siebie wyłącznie dla siebie nawzajem lub do stawienia czoła sądowi Bożemu: "Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże nieskalane; rozpustników bowiem i cudzołożników sądzić będzie Bóg." (Hebrajczyków 13:4). Pismo Święte jednogłośnie potępia niemoralność seksualną. Ci, którzy uporczywie oddają się rozpuście, nie odziedziczą królestwa niebieskiego (1 Koryntian 6:9).
Powstrzymywanie się od wszeteczeństwa było jednym z czterech warunków wymaganych od pogan przez synod Jerozolimski, aby zostali przyjęci do wczesnego kościoła, mają oni: "Wstrzymywać się od mięsa ofiarowanego bałwanom, od krwi, od tego, co zadławione, i od nierządu; jeśli się tych rzeczy wystrzegać będziecie, dobrze uczynicie. " (Dzieje Apostolskie 15:29).
Biblia instruuje wierzących, aby uciekali od każdego rodzaju grzechu seksualnego, w tym cudzołóstwa: "A rozpusta i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wymieniane wśród was, jak przystoi świętym" (Efezjan 5:3; zob. także 1 Koryntian 7:2; 1 Tesaloniczan 4:3).
Według Pawła w 1 Liście do Koryntian 6:18, grzech seksualny jest wyjątkowy, ponieważ jest grzechem przeciwko własnemu ciału. Idea ta jest powiązana z nauczaniem zawartym w poprzednich wersetach - że wierzący są członkami ciała Chrystusa (wersety 12-17). Niemoralny związek seksualny narusza mistyczne "jedno ciało" wierzącego z Jezusem Chrystusem (werset 15). Nie mamy prawa używać naszych ciał w dowolny sposób, ponieważ należymy do Pana. Rozpusta jest sprzeczna z naszą nową naturą i tożsamością jako członków ciała Jezusa Chrystusa. Paweł wyjaśnia dalej, że ciało chrześcijanina jest świątynią Ducha Świętego, świętym miejscem należącym do Jezusa Chrystusa (werset 19). Zostaliśmy odkupieni przez Boga dla dobrych i sprawiedliwych uczynków, a nie dla grzechu (Efezjan 2:10).
Zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie, Pismo Święte używa cudzołóstwa w sensie przenośnym, aby opisać zepsucie ludu Bożego grzechem bałwochwalstwa i niewierności. Zarówno Izrael, jak i Kościół są przedstawiane jako małżonka Pana lub Oblubienica Chrystusa. Kiedy lud Boży angażuje się w bałwochwalstwo i niewierność, Bóg nazywa ten grzech "wszeteczeństwem" (Jeremiasza 2:20-36; Ezechiela 16:15-43; Objawienie 2:14, 20-22; 17:1-18; 18:2-9).
English
Co Biblia mówi o cudzołóstwie?
