Pytanie
Czym jest Biblia Thomasa Jeffersona?
Odpowiedź
Biblia Thomasa Jeffersona, znana również jako Biblia Jeffersona, a oficjalnie zatytułowana Życie i moralność Jezusa z Nazaretu, jest dziełem Thomasa Jeffersona, trzeciego prezydenta Stanów Zjednoczonych. Jefferson ukończył swoją "Biblię" około 1819 roku. W rzeczywistości nie jest to kompletna Biblia, ale próba harmonii Ewangelii, z dużą częścią treści Mateusza, Marka, Łukasza i Jana dosłownie wyciętych i wklejonych w kolejności, którą Thomas Jefferson uważał za najlepszą.
Najbardziej interesującym i rozczarowującym aspektem Biblii Thomasa Jeffersona jest fakt, że jako naturalista, Thomas Jefferson nie wierzył w zjawiska nadprzyrodzone. Dlatego też usunął praktycznie wszystkie cudowne wydarzenia zapisane w Ewangeliach. Podczas gdy niektóre odniesienia do aniołów, nieba, piekła i przyszłego życia wiecznego pozostają, relacje o cudach Jezusa, aluzje do bóstwa Chrystusa i historia zmartwychwstania Jezusa są nieobecne.
Wcześniejsza wersja Biblii Thomasa Jeffersona nosiła tytuł: "Filozofia Jezusa z Nazaretu, wyjęta z opisu Jego życia i doktryn podanych przez Mateusza, Marka, Łukasza i Jana; będąca streszczeniem Nowego Testamentu na użytek Indian, nieskomplikowanym w kwestiach faktów lub wiary wykraczających poza poziom ich zrozumienia" (The Philosophy of Jesus of Nazareth, Being Extracted from the Account of His Life and Doctrines Given by Matthew, Mark, Luke and John; Being an Abridgement of the New Testament for the Use of the Indians, Uncomplicated with Matters of Fact or Faith Beyond the Level of Their Comprehensions.) Thomas Jefferson zdawał się wierzyć, że "prawdziwa" historia Jezusa musi zostać wyodrębniona z Ewangelii, a cuda odwracają uwagę od filozoficznych i moralnych nauk Jezusa. Jefferson wziął na siebie "nieskomplikowanie" historii poprzez usunięcie tego, co cudowne. W ten sposób jego praca przypomina pracę Seminarium Jezusa.
Problem polega na tym, że cuda Jezusa i Jego nauki współdziałały ze sobą. Dzieje Apostolskie 2:22 mówią: "Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezus z Nazaretu, człowiek poświadczony wam przez Boga potężnymi dziełami, cudami i znakami, które Bóg uczynił przez niego pośród was, jak sami wiecie". Cuda potwierdzały prawdziwość nauk Jezusa. Cuda i znaki pokazały, że Jezus był kimś więcej niż tylko wielkim nauczycielem moralności i filozofii. W Biblii Thomas Jefferson popełnił dokładnie ten sam błąd, przed którym C.S. Lewis ostrzegał około 150 lat później:
"Staram się tutaj, aby nikt nie powiedział naprawdę głupiej rzeczy, którą ludzie często mówią o Nim: Jestem gotów zaakceptować Jezusa jako wielkiego nauczyciela moralnego, ale nie akceptuję jego twierdzenia, że jest Bogiem. To jest jedyna rzecz, której nie wolno nam powiedzieć. Człowiek, który był tylko człowiekiem i mówił takie rzeczy, jakie mówił Jezus, nie byłby wielkim nauczycielem moralności. Byłby albo szaleńcem - na poziomie człowieka, który mówi, że jest jajkiem na twardo - albo diabłem z piekła rodem. Musisz dokonać wyboru. Albo ten człowiek był i jest Synem Bożym, albo szaleńcem, albo czymś gorszym. Możesz zamknąć go za głupca, możesz splunąć na niego i zabić go jako demona lub możesz upaść do jego stóp i nazwać go Panem i Bogiem, ale nie przychodźmy z żadnymi protekcjonalnymi bzdurami o tym, że jest wielkim ludzkim nauczycielem. Nie pozostawił nam takiej możliwości. Nie miał takiego zamiaru" (Mere Christianity, s. 51-52).
English
Czym jest Biblia Thomasa Jeffersona?
