Pytanie
Czym są apokryficzne Dzieje Apostolskie?
Odpowiedź
Pod koniec II wieku i na początku III wieku gnostyccy pisarze spisali historie o apostołach. Historie te są dziś określane jako apokryficzne Dzieje Apostolskie i obejmują takie dzieła jak Dzieje Piotra, Dzieje Tomasza oraz Dzieje Pawła i Tekli. Inne teksty rzekomo zawierają informacje o apostołach takich jak Barnaba, Maciej, Andrzej i Jan. Żadna z tych relacji nie została zaakceptowana jako ważna przez wczesny kościół, głównie z powodu ich fałszywej treści, nie wspominając o ich niezwykle późnych datach powstania.
Apokryficzne Dzieje Apostolskie generalnie podążają za ustalonymi wzorcami gnostyckiego pisarstwa. Ich obraz duchowości potępia wszystkie rzeczy materialne, zwłaszcza ciało, a w szczególności wszelkie formy seksualności. Przekonywanie innych o potrzebie całkowitego celibatu jest powracającym tematem w tych pismach, ale takie stanowisko jest sprzeczne z nauczaniem Nowego Testamentu.
Cuda występujące w apokryficznych Dziejach Apostolskich są ostentacyjne: przesadne, krzykliwe i niemal komiczne. Na przykład w Dziejach Tomasza osły nie tylko mówią, ale także odprawiają egzorcyzmy. Dzieje Piotra opisują walkę z latającym magiem i inne działania bardziej pasujące do powieści o Harrym Potterze. W Dziejach Andrzeja apostoł zostaje ukrzyżowany, a mimo to głosi przez trzy pełne dni, wisząc na krzyżu. Dzieje Jana opisują mściwe, nadprzyrodzone zawalenie się pogańskiej świątyni. W przeciwieństwie do tego, cuda odnotowane w Ewangeliach i biblijnej Księdze Dziejów Apostolskich są stosunkowo stonowane. W "prawdziwych" cudach nie chodzi przede wszystkim o spektakl czy drobną zemstę.
Ponadto cuda w apokryficznych Dziejach Apostolskich często są rażąco sprzeczne z zasadami biblijnymi; na przykład jeden cud zawarty w apokryficznych Dziejach Apostolskich dotyczy mordercy przywracającego swoją ofiarę do życia - z piekła - poprzez modlitwę. W innym przypadku Andrzej w cudowny sposób doprowadził do aborcji nielegalnie poczętego nienarodzonego dziecka. Albo zniszczenie pogańskiej świątyni w Dziejach Jana, cud mający na celu zabicie wrogiego kapłana. Zmartwychwstania są również powszechne w tych historiach, czasami wykonywane po prostu po to, by zadać zmarłemu pytania.
Przydatnym aspektem apokryficznych Dziejów Apostolskich jest ich związek z innymi wczesnochrześcijańskimi tradycjami. Ogólne punkty, takie jak podróż Tomasza do Indii i ukrzyżowanie Piotra do góry nogami, odbijają się echem w tych gnostyckich pismach. Takie historie są uważane za to, czym są: tradycjami, ale nie nieomylnymi historiami. W najlepszym razie, apokryficzne Dzieje Apostolskie dostarczają spojrzenia na legendarne opowieści przypisywane apostołom. Ale ponieważ są one również wypełnione słowami fałszywych nauczycieli, nigdy nie powinny być traktowane z takim samym szacunkiem jak rzeczywiste, natchnione Słowo Boże.
English
Czym są apokryficzne Dzieje Apostolskie?
