www.GotQuestions.org/Nederlands



Vraag: "Zal lijden voor Christus altijd deel uitmaken van je leven als volgeling van Christus?"

Antwoord:
De Bijbel heeft een heleboel te zeggen over lijden omwille van Christus. In de tijd waarin het Nieuwe Testament werd geschreven, werden volgelingen van Jezus vaak buitengesloten door hun eigen families en gemeenschappen. Enkele van de ergste vervolgingen werden uitgevoerd door de godsdienstige leiders (Handelingen 4:1-3). Jezus zei tegen zijn volgelingen: "Het is heerlijk voor je als je wordt vervolgd omdat je leeft zoals God het wil. Want je zal het Koninkrijk van God mogen binnengaan" (Matteüs 5:10). En Hij herinnerde zijn leerlingen aan het volgende: "Jullie zullen worden gehaat door de mensen die niet in Mij geloven. Bedenk dan dat ze Mij óók hebben gehaat." (Johannes 15:18)

2 Timoteüs 3:12 zegt: "Alle mensen die in Jezus Christus geloven en God willen dienen, zullen worden vervolgd." Net als in Bijbelse tijden ontdekken veel christenen vandaag de dag dat een openlijke belijdenis van hun geloof in Christus kan leiden tot gevangenzetting, afranselingen, folteringen of zelfs de dood (Hebreeën 11:32–38; 2 Korintiërs 12:10; Filippenzen 3:8; Handelingen 5:40). Vaak huiveren wij, mensen in vrije naties, bij de gedachte, maar we voelen ons toch relatief veilig. We begrijpen dat er duizenden mensen zijn die dagelijks te lijden hebben omwille van Christus en we zijn dankbaar dat wij dat niet hoeven te doen. Maar is er mogelijk meer dan één soort vervolging?

Jezus legde duidelijk uit wat het betekent om Hem te volgen: "Als je bij Mij wil horen, moet je stoppen met voor jezelf te leven. Je moet elke dag het kruis opnemen en Mij volgen. Want als je je leven voor jezelf zal willen houden, dan zul je het juist verliezen. Maar als je je leven opgeeft voor Mij, dan zul je het juist redden. Wat heb je eraan als je alles hebt wat je hebben wil, maar het kost je je leven?" (Lukas 9:23-25). Ons modern begrip van de uitdrukking "het kruis opnemen en Mij volgen" is vaak gebrekkig. In de tijd van Jezus was het kruis een symbool van de dood. Als een mens een kruis droeg, dan was hij al veroordeeld om op dat kruis te sterven. Jezus zei dat iemand, om Hem te kunnen volgen, bereid moet zijn om te sterven. We zullen niet allemaal een martelaarsdood sterven. We zullen niet allemaal opgesloten, geslagen of gefolterd worden omwille van ons geloof. Over welk soort dood had Jezus het dan?

Paulus legde dit uit in Galaten 2:20: "Want ik ben samen met Christus gekruisigd. Toch leef ik! Dat komt doordat niet meer mijn eigen 'ik' leeft, maar Christus leeft in mij. En zo lang ik nog in dit lichaam leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God. Want Hij houdt heel veel van mij en heeft zijn leven voor mij geofferd." Christus volgen betekent dat we onze eigen manier waarop we dingen doen laten sterven. We beschouwen onze eigen wil, rechten, hartstochten en doelen alsof ze samen met Hem aan het kruis zijn geslagen. Ons recht om ons eigen leven te besturen is nu dood voor ons (Filippenzen 3:7-8). De dood gaat samen met lijden. Het vlees wil niet sterven. Je 'oude ik' laten sterven is pijnlijk en gaat in tegen onze natuurlijke neiging om onze eigen verlangens na te jagen. Maar we kunnen niet tegelijkertijd Christus en ons vlees volgen (Lukas 16:13; Matteüs 6:24; Romeinen 8:8). Jezus zei: "Mensen die bij het ploegen achteromkijken, zijn niet geschikt voor het Koninkrijk van God." (Lukas 9:62)

Paulus had meer te lijden omwille van Jezus dan de meeste andere mensen. Hij zei het volgende tegen de christenen in Filippi: "Want God is goed voor jullie geweest. Hij heeft jullie niet alleen de kracht gegeven om in Christus te kunnen geloven. Hij heeft jullie óók de kracht gegeven om voor Hem te kunnen lijden" (Filippenzen 1:29). Het woord gegeven dat hier gebruikt wordt, betekent "een gunst verschaffen, vrijelijk schenken". Paulus beschrijft lijden dus niet als een vloek, maar als een geschenk.

Lijden kan vele vormen aannemen. De keuze om de Heer Jezus Christus te volgen, brengt ons op gespannen voet met de wereld. Galaten 1:10 zegt: "Probeer ik met mijn boodschap mensen te plezieren, of God te plezieren? Probeer ik het mensen naar de zin te maken? Nee. Als ik zou proberen om mensen te plezieren, zou ik geen echte dienaar van Jezus zijn." Door de leer van de Bijbel trouw aan te hangen, maken we onszelf een doelwit van afwijzing, spot, eenzaamheid en verraad. Vaak wordt de wreedste vervolging uitgevoerd door mensen die zichzelf spiritueel vinden, maar God op basis van hun eigen ideeën hebben gedefinieerd. Als wij ervoor kiezen om ons sterk te maken voor rechtschapenheid en Bijbelse waarheid, dan zorgen we er ongetwijfeld voor dat we niet begrepen of zelfs bespot zullen worden, of nog erger. We moeten in gedachten houden dat de apostelen door geen enkele bedreiging werden afgeschrikt om Christus te prediken. Paulus zei zelfs dat het waard om alles te verliezen, om "Hem werkelijk [te] leren kennen. Nu ken ik ook de kracht waardoor Hij uit de dood opstond. En ik kan samen met Hem lijden" (Filippenzen 3:10). Handelingen 5:40-41 beschrijft de reactie van de apostelen nadat zij weer waren afgeranseld omdat zij over Jezus hadden gepreekt: "Ze vertrokken, blij dat ze slecht behandeld waren vanwege hun geloof in Jezus."

Lijden zal in de een of andere vorm altijd een onderdeel zijn van een leven als ware volgeling van Christus. Jezus zei dat het pad dat naar leven leidt zwaar is (Matteüs 7:14). Onze moeilijkheden zijn ook een manier om ons op een kleine schaal te identificeren met zijn lijden.

Jezus zei dat als wij Hem ontkennen bij de mensen, dat Hij ons dan ook zal ontkennen bij zijn Vader in de hemel (Matteüs 10:33; Lukas 12:9). Er zijn veel subtiele manieren om Christus te ontkennen. Als onze handelingen, woorden, leefstijl of keuze in entertainment geen weerspiegeling zijn van zijn wil, dan ontkennen we Christus. Als we beweren dat we Hem kennen, maar leven alsof dat niet zo is, dan ontkennen we Christus (1 Johannes 3:6-10). Veel mensen kiezen voor deze vormen van ontkenning van Christus, omdat zij niet voor Hem willen lijden.

Vaak komt ons zwaarste lijden voort uit ons eigen innerlijk, wanneer we strijd voeren over de heerschappij over een hart dat zijn eigen wil moet laten sterven en zich moet overgeven aan het heerschap van Christus (Romeinen 7:15-25). Ongeacht in welke vorm lijden ons zal treffen, we moeten dit omarmen als een eremedaille en een voorrecht dat wij, net als de apostelen, "slecht behandeld waren vanwege ons geloof in Jezus."

© Copyright Got Questions Ministries