Vraag: "Wat betekent het om geestelijk dood te zijn?"
Antwoord:
Geestelijk dood betekent gescheiden zijn van God. Toen Adam zondigde in Genesis 3:6, introduceerde hij de dood voor de hele mensheid. Gods gebod aan Adam en Eva was dat zij niet mochten eten van de boom van de kennis van goed en kwaad. Hij waarschuwde hierbij dat ongehoorzaamheid aan dit gebod zou resulteren in de dood: "Van alle bomen van de hof mag u vrij eten, maar van de boom van de kennis van goed en kwaad, daarvan mag u niet eten, want op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven" (Genesis 2:16-17). De woorden "zult u zeker sterven" zouden letterlijk vertaald kunnen worden met "stervende zul je sterven." Dit duidt op een voortdurende staat van dood zijn die begon met de geestelijke dood, dan het leven lang doorgaat als een stapsgewijze aftakeling van het lichaam, om uiteindelijk te resulteren in de fysieke dood. De onmiddellijke geestelijke dood resulteerde in Adams afscheiding van God. Het zich verstoppen voor God (Genesis 3:8) laat deze afscheiding zien, net zoals zijn poging om de schuld voor de zonde bij de vrouw te leggen (Genesis 3:12).
Helaas heeft deze geestelijke – en uiteindelijk spirituele – dood zich niet beperkt tot Adam en Eva. Als de vertegenwoordiger van het menselijk ras, heeft Adam de hele mensheid meegezogen in zijn zonde. Paulus maakt dit duidelijk in Romeinen 5:12, waarin hij ons vertelt dat door de zonde van Adam zonde en dood in de wereld zijn gekomen, over alle mensen. Verder zegt Romeinen 6:23 dat het loon van de zonde de dood is; zondaren moeten sterven, want de zonde houdt ons gescheiden van God. Elke scheiding van de Bron van het Leven is een natuurlijke dood voor ons.
Maar het is niet alleen de geërfde zonde die geestelijke dood veroorzaakt, ook onze eigen zonde draagt daar aan bij. Efeze 2 leert ons dat wij, vóór de verlossing, "dood" zijn in onze overtredingen en onze zonde (vers 1). Dit moet wel over de geestelijke dood gaan, omdat we voor de verlossing fysiek gewoon "in leven" waren. Terwijl wij in de staat van geestelijke "dood" waren, heeft God ons gered (vers 5; zie ook Romeinen 5:8). Kolossenzen 2:13 herhaalt deze waarheid: "En Hij heeft u, toen u dood was in de overtredingen . . . samen met Hem levend gemaakt door al uw overtredingen te vergeven."
Aangezien we dood zijn in zonde, zijn we volledig niet in staat om op God of Zijn Woord te vertrouwen. Jezus beweert herhaaldelijk dat wij machteloos zijn zonder Hem (Johannes 15:5) en dat we niet tot Hem kunnen komen zonder dat God ons daartoe in staat stelt (Johannes 6:44). Paulus leert ons in Romeinen 8 dat onze natuurlijke geest zich niet kan onderwerpen aan God, en Hem ook niet kan behagen (vers 7-8). In onze gevallen staat zijn wij niet bij machte om zelfs ook maar de dingen van God te begrijpen (1 Korinthe 2:14).
De handeling van God waarbij hij ons vanuit de geestelijke dood weer tot leven wekt, wordt wedergeboorte genoemd. Wedergeboorte kan alleen worden volbracht door de Heilige Geest, via de dood en de wederopstanding van Jezus Christus. Wanneer wij zijn wedergeboren, zijn we samen met Christus tot leven gewekt (Efeze 2:5) en vernieuwd door de Heilige Geest (Titus 3:5). Het is alsof we voor een tweede maal worden geboren, net zoals Jezus aan Nicodemus uitlegde in Johannes 3:3,7. Nadat we door God weer tot leven zijn gewekt, zullen we nooit meer echt doodgaan – we hebben het eeuwige leven. Jezus zei vaak dat geloven in Hem is als het hebben van eeuwig leven (Johannes 3:16, 36; 17:3).
Zonde leidt tot de dood. De enige manier om hieraan te ontsnappen is om door middel van geloof tot Jezus te komen, getrokken door de Heilige Geest. Geloof in Christus leidt tot geestelijk leven, en uiteindelijk tot eeuwig leven.
