το βιβλίο Β' Χρονικών
Συγγραφέας: Το βιβλίο Β' Χρονικών δεν αναφέρει κάποιον συγκεκριμένο συγγραφέα. Η Παράδοση λέει πως τα βιβλία Α' και Β' Χρονικών γράφτηκαν από τον Έσδρα.Χρονολογία συγγραφής: Το βιβλίο Β' Χρονικών γράφτηκε πιθανότατα μεταξύ του 450 και 425 π.Χ.
Σκοπός της συγγραφής: Τα βιβλία Α' και Β' Χρονικών καλύπτουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος, τα ίδια γεγονότα, όπως τα Α' και Β' Σαμουήλ και Α' και Β' Βασιλέων. Τα βιβλία Α' και Β' Χρονικών εστιάζουν περισσότερο στην ιερατική πτυχή της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου. Το βιβλίο Β' Χρονικών αποτελεί ουσιαστικά μια αξιολόγηση της θρησκευτικής ιστορίας του Ισραηλιτικού έθνους.
Εδάφια-κλειδιά: Β' Χρονικών 2:1, «Και ο Σολομώντας αποφάσισε να οικοδομήσει έναν οίκο στο όνομα του Κυρίου και ένα βασιλικό παλάτι για τον εαυτό του.»
Β' Χρονικών 29:1-3, «Ο Εζεκίας βασίλευσε σε ηλικία 25 χρόνων, και βασίλευσε 29 χρόνια στην Ιερουσαλήμ. Και το όνομα της μητέρας του ήταν Αβιά, θυγατέρα του Ζαχαρία. Και έπραξε το ευθύ μπροστά στον Κύριο, σύμφωνα με όλα όσα έπραξε ο πατέρας του ο Δαβίδ. Αυτός, στον πρώτο χρόνο της βασιλείας του, τον πρώτο μήνα, άνοιξε τις πόρτες του οίκου του Κυρίου και τις επισκεύασε.»
Β' Χρονικών 36:14, «Ακόμα, όλοι οι πρώτοι από τους ιερείς, και ο λαός, αθέτησαν υπερβολικά τον νόμο και έπραξαν σύμφωνα με όλα τα βδελύγματα των εθνών, και μόλυναν τον οίκο του Κυρίου, που τον είχε αγιάσει στην Ιερουσαλήμ.»
Β' Χρονικών 36:23, «Έτσι λέει ο Κύρος, ο βασιλιάς της Περσίας: Ο Κύριος, ο Θεός του ουρανού, έδωσε σε μένα όλα τα βασίλεια της γης· κι αυτός με πρόσταξε να του οικοδομήσω έναν οίκο στην Ιερουσαλήμ, που είναι στην Ιουδαία· ποιος από σας είναι από ολόκληρο τον λαό του; Ο Κύριος ο Θεός του ας είναι μαζί του και ας ανέβει.»
Σύντομη σύνοψη: Το βιβλίο Β' Χρονικών καταγράφει την ιστορία του νότιου βασιλείου του Ιούδα, από τη βασιλεία του Σολομώντα μέχρι τη Βαβυλωνιακή εξορία. Η πτώση του Ιούδα είναι απογοητευτική αλλά η έμφαση δίνεται στους πνευματικούς μεταρρυθμιστές που με μεγάλο ζήλο επιδιώκουν την επιστροφή του λαού στον Θεό. Πολύ λίγα αναφέρονται για τους κακούς βασιλιάδες ή για τις πτώσεις των καλών βασιλιάδων· τονίζεται μόνο η καλοσύνη. Εφόσον το Β' Χρονικών μας δίνει την ιερατική προοπτική, το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ σπάνια αναφέρεται εξαιτίας της ειδωλολατρίας και της άρνησής τους ν' αναγνωρίσουν τον Ναό της Ιερουσαλήμ. Το Β' Χρονικών κλείνει με την τελική καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού.
Προλεγόμενα: Όπως συμβαίνει με όλες τις αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης σε βασιλιάδες και ναούς, βλέπουμε σ' αυτούς μια αντανάκλαση του αληθινού Βασιλιά των Βασιλιάδων –τον Ιησού Χριστό- και του ναού του Αγίου Πνεύματος -τον λαό Του. Ακόμα και οι καλύτεροι βασιλιάδες του Ισραήλ είχαν ελαττώματα που έχουν όλοι οι αμαρτωλοί άνθρωποι και οδήγησαν ατελώς τον λαό. Όταν όμως ο Βασιλιάς των Βασιλιάδων έρθει να κατοικήσει και βασιλεύσει στη γη, στην χιλιετία, θα εγκαθιδρύσει τον θρόνο Του σ' όλη τη γη ως ο νόμιμος κληρονόμος του Δαβίδ. Μόνο τότε θα έχουμε έναν τέλειο Βασιλιά που θα βασιλεύσει με δικαιοσύνη και οσιότητα, κάτι που οι καλύτεροι βασιλιάδες του Ισραήλ μόνο να ονειρευτούν μπορούσαν.
Παρόμοια, ο μεγάλος Ναός που χτίστηκε από τον Σολομώντα, δεν σχεδιάστηκε για να διαρκέσει παντοτινά. Μόλις 150 χρόνια αργότερα, χρειάστηκε επισκευή από την φθορά και την αχρήστευση που υπέστη από τις επόμενες γενεές που στράφηκαν προς την ειδωλολατρία (Β' Βασιλέων 12). Ο ναός όμως του Αγίου Πνεύματος -εκείνων που ανήκουν στον Χριστό- θα ζει για πάντα. Εμείς που ανήκουμε στον Ιησού είμαστε αυτός ο ναός, φτιαγμένος όχι από ανθρώπινα χέρια αλλά από το θέλημα του Θεού (Ιωάννης 1:12-13). Το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα μας ποτέ δεν θα μας εγκαταλείψει και θα μας εναποθέσει ασφαλείς στα χέρια του Θεού κάποια μέρα (Εφεσίους 1:13, 4:30). Κανένας γήινος ναός δεν συνοδεύεται με μια τέτοια υπόσχεση.
Πρακτική εφαρμογή: Ο αναγνώστης των Χρονικών καλείται να αξιολογήσει κάθε γενεά από το παρελθόν και να διακρίνει γιατί κάποιος ευλογήθηκε για την υπακοή του ή τιμωρήθηκε για την ανομία του. Καλούμαστε ακόμα να συγκρίνουμε τα δεινά εκείνων των γενεών με τα δικά μας, και ως έθνος και ατομικά. Αν εμείς ή το έθνος μας ή η εκκλησία μας βιώνουμε κακουχίες, είναι κέρδος μας να συγκρίνουμε τις πεποιθήσεις μας και το πώς ενεργούμε κάτω από τέτοιες αντιλήψεις, με τα βιώματα των Ισραηλιτών κάτω από την κυριαρχία διαφόρων βασιλιάδων. Ο Θεός μισεί την αμαρτία και δεν την ανέχεται. Αν όμως τα βιβλία των Χρονικών μας διδάσκουν κάτι, αυτό είναι ότι ο Θεός επιθυμεί να συγχωρεί και να γιατρεύει εκείνους που ταπεινά προσεύχονται και μετανοούν (Α' Ιωάννου 1:9).
Αν μπορούσες να λάβεις οτιδήποτε ζητούσες από τον Θεό, τι θα ζητούσες; Μεγάλα πλούτη; Τέλεια υγεία για σένα και τα αγαπημένα σου πρόσωπα; Την εξουσία πάνω στη ζωή και τον θάνατο; Είναι συναρπαστικό να σκεφτείς κάτι τέτοιο, έτσι δεν είναι; Είναι όμως ακόμη πιο εκπληκτικό πως ο Θεός έκανε μια τέτοια προσφορά στον Σολομώντα και εκείνος δεν επέλεξε τίποτα από τα παραπάνω. Εκείνο που ζήτησε ήταν σοφία και γνώση για να ολοκληρώσει το καθήκον που του ανέθεσε και να το πραγματοποιήσει σωστά. Το μάθημα για μας είναι ότι ο Θεός έχει δώσει στον καθένα μας μια εντολή-λειτουργία να εκπληρώσουμε και η μεγαλύτερη ευλογία που μπορούμε να Του ζητήσουμε είναι η ικανότητα να φέρουμε σε πέρας το θέλημά Του για τη ζωή μας. Γι' αυτό, χρειαζόμαστε την «άνωθεν σοφία» (Ιάκωβος 3:17) για να διακρίνουμε το θέλημά Του, όπως επίσης τη σύνεση και τη γνώση που πηγάζει από την στενή σχέση μαζί Του, με σκοπό την παρακίνησή μας σε περισσότερη ομοιότητα με τον Χριστό, σε πράξεις και συμπεριφορά (Ιάκωβος 3:13).
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο Β' Χρονικών
