سوال
چگونه مهربانی (بخشندگی) و عدالت خداوند می توانند با هم برای نجات انسان همکاری کنند؟
جواب
به نظر می رسد که عدالت خداوند با مهربانی و بخشندگی او سازگار نیست. عدالت شامل مجازات عمل نادرست می شود، و مهربانی و بخشش شامل گذشت و دلسوزی است. با این وجود، این دو ویژگی خداوند در واقع یک اتحاد در شخصیت او را تشکیل می دهند.
کتاب مقدس اشاره های فراوانی به مهربانی و بخشندگی خداوند دارد. بیش از 290 آیه در عهد قدیم و 70 آیه در عهد جدید به وضوح درباره مهربانی و بخشندگی خدا نسبت به بندگانش صحبت می کنند.
خداوند نسبت به اهالی نینوا که پس از موعظه یونس توبه کردند بسیار بخشنده و مهربان بود. یونس خداوند را اینگونه توصیف می کند، «خدایی مهربان و بخشنده هستی و دیر غضبناک می‌شوی و بسیار احسان می‌کنی» (یونس فصل 4 آیه 2). داوود درباره خدا می گوید، «خداوند بخشنده و مهربان است. او دیر غضبناک می‌شود و سرشار از محبت است. خداوند برای همگان نیکوست. و تمام کارهایش توأم با محبت است» (مزامیر فصل 145 آیه های 8 تا 9).
با این حال، کتاب مقدس درباره عدالت خداوند و خشم او نسبت به گناه نیز سخن می گوید. در حقیقت، عدالت بی نقص خداوند یکی از ویژگی های مسلم اوست: «غیر از من خدایی نیست. من خدای عادل و نجات دهنده هستم و دیگری نیست» (اشعیا فصل 45 آیه 21). «خداوند همچون صخره‌ای است و اعمالش کامل و عادل، اوست خدای امین و دادگر، از گناه مبرا و با انصاف» (تثنیه فصل 32 آیه 4).
پولس در عهد جدید، دلیل وقوع داوری خدا را همراه با جزئیات توضیح می دهد: «پس به گناهان این دنیا نزدیک نشوید؛ هوسهای ناپاک را که در وجودتان کمین می‌کنند، نابود سازید؛ هرگز خود را با گناهانی چون بی‌عفتی، ناپاکی، شهوترانی و هوسهای ننگین دیگر آلوده نکنید. به چیزهای خوش‌ظاهر این دنیا نیز طمع نورزید، چون طمع نوعی بت‌پرستی است. آنانی که مرتکب چنین اعمالی می‌شوند، یقیناً گرفتار خشم و غضب خدا خواهند شد» (کولسیان فصل 3 آیه های 5 تا 6).
کتاب مقدس، بخشندگی و مهربانی خدا را به نمایش می گذارد اما این حقیقت را نیز آشکار می کند که او عادل است و روزی گناهان دنیا را داوری خواهد کرد.
در دیگر ادیان جهان که به یک الوهیت برتر معتقدند، مهربانی و بخشندگی آن خدا همیشه به قیمت عدالت تمام می شود. به عنوان مثال، در اسلام، الله ممکن است به کسی رحم کند و او را ببخشد اما این کار با فسخ مجازات قانون شکنی های آن فرد انجام می شود. به عبارت دیگر، مجازات مجرم که بدرستی برای او در نظر گرفته شده کنار زده می شود تا بخشیده شود. الله اسلام و دیگر خدایان ادیان غیر مسیحی، برای مهربانی و بخشندگی، لزوم قوانین اخلاقی را کنار می گذارند. مهربانی در تضاد با عدالت قرار می گیرد. به نوعی در این ادیان، بار کج می تواند به منزل برسد.
اگر یک قاضی به این روش عمل کند، حتما بسیاری از مردم رسما از او شکایت می کنند. مسئولیت قاضی این است که ببیند آیا به قانون عمل شده و عدالت به اجرا درآمده است یا نه. قاضی ای که به قانون بی توجهی می کند به وظیفه ی خود خیانت کرده است.
مسیحیت از این جهت منحصر به فرد است که مهربانی و بخشندگی خدا از طریق عدالت او نشان داده می شود. عدالت کنار گذاشته نمی شود تا برای بخشندگی جا باز شود. عقیده کفاره جایگزین (یعنی عیسی مسیح کفاره گناهان ما شد) می گوید که گناه و بی عدالتی بر روی صلیب مسیح مجازات شد و خداوند تنها به این دلیل که جریمه گناه از طریق فداکاری مسیح پرداخت شده است می تواند نسبت به گناهگاران نالایقی که برای نجات به او چشم دوخته اند، بخشنده و مهربان باشد.
عیسی مسیح با فدا کردن جان خودش برای گناهکاران، عدالت خدا را نیز به نمایش گذاشت. این دقیقا همان چیزیست که پولس می گوید: «با این حال، خدا با آن فیض خود که سزاوارش نیستیم، به‌رایگان اعلان می‌کند که عادل شمرده می‌شویم. او این کار را به‌واسطۀ عیسی مسیح انجام داد، آن هنگام که بهای آزادی ما را از مکافات گناهانمان پرداخت کرد. زیرا خدا عیسی را همچون قربانی کفاره‌کنندۀ گناه عرضه داشت. و حال، انسان وقتی ایمان می‌آورد که عیسی زندگی خود را قربانی کرد و خونش را ریخت، در حضور خدا عادل شمرده می‌شود. این قربانی نشان‌دهندۀ عدل و انصاف خدا است، زیرا او با صبر و بردباری تمام، از مجازات آنانی که در گذشته‌ها گناه می‌کردند، خودداری می‌کرده است، به این دلیل که به آینده می‌نگریست و لطفی را که قصد داشت در زمان حاضر عملی سازد، شامل حال ایشان می‌فرمود. او با این عمل، عدالت خود را ثابت کرد، و اکنون آنانی را که به عیسی ایمان می‌آورند، عادل به شمار می‌آوَرَد » (رومیان فصل 3 آیه های 24 تا 26)
به عبارت دیگر، خدا با همه گناهان بشر از زمان آدم تا عیسی مسیح مدارا می کرد و می بخشید. خداوند بر اساس ویژگی مهربانی و بخشندگی اش تصمیم گرفت گناه را مجازات نکند. گناهانی که مجازات آنها جهنم ابدی برای گناهکاران بود، گرچه که این مجازات هم کاملا عادلانه بود. آدم و حوا بلافاصله بعد از خوردن میوه ممنوعه نابود نشدند. در عوض خداوند ظهور یک نجات دهنده را برنامه ریزی کرد (پیدایش فصل 3 آیه 15). خداوند از روی عشق و محبت، پسر خود را فرستاد (یوحنا فصل 3 آیه 16). مسیح بهای همه گناهان را پرداخت؛ بنابراین خداوند در مجازات گناه عادلانه رفتار کرده است و گناهان کسانی که به عیسی مسیح ایمان می آورند را نیز می بخشد و پاک می کند (رومیان فصل 3 آیه 26). عدالت و مهربانی خدا با مرگ مسیح روی صلیب به نمایش گذاشته شد. عدالت خدا بر روی صلیب به طور کامل آشکار شد (بر روی عیسی مسیح)، و مهربانی و بخشندگی او به طور کامل به کسانی که ایمان می آورند اعمال شد. در نتیجه، مهربانی و بخشندگی کامل خداوند از طریق عدالت کامل او به اجرا درآمد.
در نتیجه، هر کسی که به عیسی مسیح ایمان می آورد نه تنها از خشم خدا در امان می ماند بلکه بخشندگی و مهربانی او را نیز تجربه خواهد کرد (رومیان فصل 8 آیه 1). همانطور که پولس می گوید، «اگر آن زمان که گناهکار بودیم، مسیح با ریختن خون خود این فداکاری را در حق ما کرد، حالا که خدا ما را بی‌گناه به حساب آورده، چه کارهای بزرگتری برای ما انجام خواهد داد و ما را از خشم و غضب آیندهٔ خدا رهایی خواهد بخشید» (رومیان فصل 5 آیه 9).
English
چگونه مهربانی (بخشندگی) و عدالت خداوند می توانند با هم برای نجات انسان همکاری کنند؟
