سوال
مسیحیان به فرزندی خدا پذیرفته شده اند به چه معناست؟
جواب
کسی را به فرزندی قبول کردن یعنی آن شخص را از نظر قانونی به پسر یا دختر خود تبدیل کردن است. فرزندخواندگی یکی از استعاره های موجود در کتاب مقدس و برای توضیح این موضوع استفاده شده است که چگونه مسیحیان به عضویت خانواده خدا در می آیند. عیسی مسیح آمد تا ما فرزندخوانده خدا شویم (غلاطیان فصل 4 آیه 5)، و این کار را نیز با موفقیت انجام داد: «مانند فرزندان خدا رفتار نماییم، فرزندانی که به عضویت خانوادهٔ خدا پذیرفته شده‌اند و خدا را پدر خود می‌خوانند. زیرا روح خدا در عمق وجود ما، به ما می‌گوید که ما فرزندان خدا هستیم» (رومیان فصل 8 آیه های 15 تا 16).
کتاب مقدس از استعاره «تولد دوباره» در خانواده خدا نیز استفاده می کند (یوحنا فصل 3 آیه 3) که به نظر می رسد مخالف مفهوم فرزندخواندگی باشد برای اینکه یک شخص یا در یک خانواده متولد می شود یا به فرزندی آن خانواده پذیرفته می شود نه هر دو. با این وجود، ما نباید تفاوت زیادی در اینجا ایجاد کنیم، برای اینکه هر دوی این مفاهیم به شکل استعاری استفاده شده اند و نباید علیه یکدیگر به کار گرفته شوند.
فرزند خواندگی در جامعه یهود رواج نداشت. جایگاه یک شخص بر اساس تولد او مشخص میشد. به همین دلیل است که اگر مردی از دنیا می رفت برادرش باید با بیوه او ازدواج می کرد. اولین پسر حاصل از این ازدواج جدید به طور قانونی پسر برادر مرده به حساب می آمد تا نسل خانواده او ادامه پیدا کند. هرگز این فکر به ذهن کسی خطور نمی کرد که زن بیوه پسری را به فرزند خواندگی قبول کند تا نام خانواده ادامه داشته باشد. عیسی مسیح در یوحنا فصل 3 با نیقودیموس، از حاکمان دینی یهودی، صحبت می کند و از مفهوم یهودی تولد دوباره (تولد از روح خدا از بالا) استفاده می کند تا این موضوع را به او توضیح بدهد که یک فرد چگونه به عضویت خانواده خدا در می آید.
در جامعه روم، فرزندخواندگی یک اقدام مهم و رایج بود. امروزه ما می توانیم وصیت نامه بنویسیم و اموال و دارایی خود را برای هر کسی که می خواهیم - زن یا مرد - به ارث بگذاریم. در جامعه رومی ها، یک مرد، به جز موارد اندکی، باید اموال خود را برای پسرانش به ارث می گذاشت. اگر آن مرد پسری نداشت و یا احساس می کرد که پسرانش توانایی مدیریت ثروت او و یا شایستگی آن را ندارند می بایست کسی را به فرزندی قبول می کرد تا او پسر لایقی باشد که دارایی آن مرد را به ارث می برد. این فرزندخواندگی ها مانند موارد امروزی پذیرفتن نوزادان به فرزندخواندگی نبود. معمولا پسران جوانتر و مردان بزرگسال به فرزندخواندگی پذیرفته می شدند. در برخی موارد، فردی که به فرزندخواندگی پذیرفته میشد باید از مردی که او را به فرزند خواندگی قبول می کرد بزرگتر می بود. زمانی که فرزندخواندگی به شکل قانونی به ثبت می رسید، همه بدهی های فرزندخوانده فسخ میشد و نام جدیدی می گرفت. او به پسر قانونی پدر جدیدش تبدیل میشد و همه منافع و حقوق یک پسر واقعی به او تعلق می گرفت. یک پدر می توانست پسر خونی خودش را انکار کند، اما فرزندخواندگی برگشت ناپذیر بود.
پولس خطاب به مخاطبان رومی از استعاره فرزندخواندگی استفاده می کند تا برای شنوندگان رومی قابل درک باشد. غلاطیان فصل 4 آیه های 3 تا 7 می گوید: «همین امر در مورد ما نیز صدق می‌کند. وقتی صغیر بودیم، در اسارت و بندگی نیروهای بنیادین روحانیِ عالَم هستی قرار داشتیم. اما چون زمانی که خدا تعیین کرده بود به‌طور کامل فرا رسید، او پسرش را فرستاد که از یک زن، و تابع شریعت موسی مولود گردید، تا بهای آزادی ما را که در اسارت شریعت به سر می‌بردیم، بپردازد و بتوانیم فرزندخواندۀ خدا گردیم. پس حال، چون فرزندان خدا هستید، خدا روح پسر خود را به قلبهای ما فرستاده، که با اشتیاق بانگ برمی‌آورد: «اَبّا، پدر» بنابراین دیگر غلام و کنیز نیستی، بلکه فرزند خدایی، و به همین علّت خدا تو را وارث خود نیز ساخته است.» در این متن گفته می شود که مسیحیان برده به دنیا می آیند اما عیسی مسیح آنها را می خرد و آزاد می کند، و آنها توسط خدا به فرزندی پذیرفته می شوند، روح القدس به آنها داده می شود و به وارثان خدا تبدیل می شوند.
بدهی های ما به ایمان به عیسی مسیح فسخ می شوند، به ما نام جدید داده می شود، و همه حقوقی که وارثان خدا دارند به ما داده می شود. تفاوت بین فرزندخواندگی رومی ها با مسیحیان این است که خدا مسیحیان را به دلیل شایستگی آنها به فرزندخواندگی قبول نمی کند بلکه خدا کسانی را به فرزندخواندگی قبول می کند که کاملا ناشایست هستند و او تنها بر اساس لطف خودش آنها را به عنوان فرزندان خود می پذیرد.
بنابراین مسیحیان در خانواده خدا به دنیا می آیند (با استفاده از استعاره یهودی) و به فرزندخواندگی خانواده خدا درمی آیند (با استفاده از استعاره رومی). نتیجه نهایی یکی است؛ مسیحیان برای همیشه عضوی از خانواده خدا می شوند.
English
مسیحیان به فرزندی خدا پذیرفته شده اند به چه معناست؟
