คำถาม
ผ้ากระสอบและขี้เถ้ามีความหมายว่าอย่างไร
คำตอบ
ผ้ากระสอบและขี้เถ้าถูกนำมาใช้ในสมัยพระคัมภีร์พันธสัญญาเดิมเป็นสัญลักษณ์ของการลดคุณค่า การไว้ทุกข์ และ/หรือการกลับใจ คนที่ต้องการแสดงออกถึงจิตใจซึ่งสำนึกผิดก็มักจะนุ่งห่มผ้ากระสอบ นั่งบนกองขี้เถ้า และเอาขี้เถ้าโปรยใส่ศีรษะ ผ้ากระสอบเป็นวัสดุเนื้อหยาบที่มักทำมาจากขนแพะสีดำ ทำให้การสวมใส่ไม่ค่อยสะดวกสบาย ขี้เถ้าหมายถึงความหดหู่และความพินาศ
เมื่อมีคนเสียชีวิต การนุ่งห่มผ้ากระสอบแสดงถึงความเศร้าโศกอย่างสุดซึ้งต่อการสูญเสียบุคคลนั้นไป เราเห็นตัวอย่างนี้เมื่อดาวิดไว้ทุกข์ให้กับการตายของอับเนอร์ผู้บัญชาการกองทัพของซาอูล (2 ซามูเอล 3:31) ยาโคบแสดงให้เห็นถึงความเศร้าโศกด้วยการนุ่งห่มผ้ากระสอบเมื่อเขาคิดว่าโยเซฟลูกชายของเขาถูกฆ่าตายเช่นกัน (ปฐมกาล 37:34) ตัวอย่างการไว้ทุกข์เพื่อคนตายเหล่านี้กล่าวถึงแค่ผ้ากระสอบแต่ไม่ได้กล่าวถึงขี้เถ้า
ขี้เถ้าพร้อมกับผ้ากระสอบเป็นช่วงเวลาของภัยภิบัติแห่งชาติหรือการกลับใจจากบาป ยกตัวอย่างเช่นพระธรรมเอสเธอร์ 4:1 บรรยายถึงโมรเดคัยที่ฉีกเสื้อผ้า นุ่งห่มผ้ากระสอบ และซัดขี้เถ้าใส่ศีรษะ แล้วเดินออกไปในตัวเมือง “ร้องไห้คร่ำครวญเสียงดังอย่างขมขื่น” นี่คือปฏิกิริยาของโมรเดคัยต่อคำประกาศของกษัตริย์เซอซิสที่มอบอำนาจให้แก่ฮามานผู้ชั่วร้ายในการทำลายล้างชาวยิว (ดูเอสเธอร์ 3:8-15) โมรเดคัยไม่ใช่เพียงคนเดียวที่เศร้าโศกเสียใจ “ชาวยิวทั้งหลายในทุกมณฑลซึ่งพระราช โองการของกษัตริย์ไปถึงก็ทุกข์โศกแสนสาหัส พวกเขาอดอาหาร ร้องไห้คร่ำครวญ หลายคนนุ่งห่มผ้ากระสอบและนอนบนกองขี้เถ้า” (เอสเธอร์ 4:3) ชาวยิวตอบสนองต่อข่าวการทำลายล้างเชื้อชาติของพวกเขาด้วยการนุ่งห่มผ้ากระสอบและซัดขี้เถ้าใส่ศีรษะเพื่อแสดงถึงความเศร้าโศกและความทุกข์ใจเป็นอย่างมาก
ผ้ากระสอบและขี้เถ้ายังใช้เป็นสัญลักษณ์สาธารณะเรื่องการกลับใจและความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อพระพักตร์พระเจ้า เมื่อโยนาห์ประกาศต่อชาวนีนะเวห์ว่าพระเจ้ากำลังจะทำลายล้างพวกเขาเพราะความชั่วร้ายของพวกเขา ทุกคนตั้งแต่กษัตริย์ไปจนถึงพลเมืองผู้น้อยที่สุดตอบสนองด้วยการกลับใจ อดอาหาร นุ่งห่มผ้ากระสอบ และซัดขี้เถ้าใส่ศีรษะ (โยนาห์ 3:5-7) พวกเขายังเอาผ้ากระสอบนุ่งห่มสัตว์ของตน (ข้อ 8) เหตุผลของพวกเขาคือ “ใครจะรู้ได้ พระเจ้าอาจจะทรงอดกลั้นพระทัยไว้ และด้วยพระเมตตา พระองค์อาจจะทรงหันจากพระพิโรธอันรุนแรง เพื่อเราจะไม่ต้องพินาศ” (ข้อ 9) สิ่งนี้น่าสนใจมากเพราะว่าพระคัมภีร์ไม่เคยบอกว่าข้อความของโยนาห์มีการกล่าวถึงความเมตตาของพระเจ้า แต่ความเมตตาเป็นสิ่งที่พวกเขาได้รับ เห็นได้ชัดว่าการนุ่งห่มผ้ากระสอบและซัดขี้เถ้าใส่ศีรษะของชาวนีนะเวห์ไม่ใช่การแสดงที่ไร้ความหมาย พระเจ้าทรงเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างแท้จริง การเปลี่ยนแปลงจิตใจที่อ่อนน้อมถ่อมตนซึ่งแสดงออกโดยการนุ่งห่มผ้ากระสอบและซัดขี้เถ้าใส่ศีรษะ แล้วมันทำให้พระองค์ “อดกลั้นพระทัย” และไม่นำมาซึ่งแผนการของพระองค์ที่จะทำลายล้างพวกเขา (โยนาห์ 3:10)
บุคคลอื่นๆ ที่พระคัมภีร์กล่าวถึงในการนุ่งห่มผ้ากระสอบรวมถึงกษัตริย์เฮเซคียาห์ (อิสยาห์ 37:1) เอลียาคิม (2 พงศ์กษัตริย์ 19:2) กษัตริย์อาหับ (1 พงศ์กษัตริย์ 21:27) เหล่าผู้อาวุโสของเยรูซาเล็ม (เพลงคร่ำครวญ 2:10) ดาเนียล (ดาเนียล 9:3) และพยานทั้งสองในวิวรณ์ 11:3
กล่าวง่ายๆ ก็คือผ้ากระสอบและขี้เถ้าถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ภายนอกของคนคนหนึ่งที่มีความเจ็บปวดภายในใจ สัญลักษณ์ดังกล่าวทำให้มองเห็นได้อย่างชัดเจนถึงการเปลี่ยนแปลงจิตใจและแสดงให้เห็นถึงความจริงใจในความเศร้าโศกและ/หรือการกลับใจ ไม่ใช่เพียงแค่นุ่งห่มผ้ากระสอบและซัดขี้เถ้าใส่ศีรษะเท่านั้นซึ่งจะดลใจให้พระเจ้าเข้าแทรกแซง แต่เป็นความอ่อนน้อมถ่อมตนซึ่งการกระทำดังกล่าวได้แสดงออกมาให้เห็น (ดู 1 ซามูเอล 16:7) การทรงให้อภัยของพระเจ้าตอบสนองต่อการกลับใจอย่างแท้จริงคือเป็นการเฉลิมฉลองโดยคำกล่าวของดาวิดที่ว่า “พระองค์ทรงถอดชุดผ้ากระสอบสำหรับไว้ทุกข์ของข้าพเจ้าออก และสวมความชื่นบานให้แทน” (สดุดี 30:11)
English
ผ้ากระสอบและขี้เถ้ามีความหมายว่าอย่างไร
