Odpowiedź:
Serafy są istotami anielskimi związanymi z proroczą wizją Izajasza, którą miał w Świątyni, gdy Bóg go powoływał do służby proroczej (Księga Izajasza 6.1-7). Księga Izajasza 6.2-4 mówi, „Jego orszak stanowiły serafy, z których każdy miał po sześć skrzydeł, dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma zakrywał swoje nogi i na dwóch latał. I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów! Pełna jest wszystka ziemia chwały jego.” Serafy są aniołami, które bez ustanku wielbią Boga.
W Księdze Izajasza w rozdziale 6 znajduje się jedyny fragment, w którym Biblia dokładnie opisuje serafy. Każdy z serafów miał sześć skrzydeł. Dwóch używał do latania, dwóch do zakrycia stóp, a dwóch do zakrycia twarzy (Księga Izajasza 6.2). Seraf latał nieopodal tronu na którym siedział Bóg, śpiewając Mu i uwielbiając Go, wskazując na Bożą chwałę i dostojeństwo. Istoty te oczyściły Izajasza, by mógł rozpocząć swoją służbę proroczą. Jeden z nich przyłożył rozżarzony węgielek do jego ust mówiąc, „Oto dotknęło to twoich warg i usunięta jest twoja wina, a twój grzech odpuszczony” (Księga Izajasza 6.7). Podobnie jak inne święte anioły, serafy są bezwzględnie posłuszne Bogu. Podobnie jak cheruby, serafy są skupione na oddawaniu Bogu chwały.
