Odpowiedź:
Słowo “pochwycenie” nie pojawia się w oryginale Biblii. Myśl o pochwyceniu jest jednak myślą biblijną. Pochwycenie Kościoła jest wydarzeniem, przez które Bóg zabierze wszystkich wierzących z ziemi, aby rozpocząć sprawiedliwy sąd nad ziemią, inaczej zwany uciskiem. Pochwycenie Kościoła, inaczej zwane paruzją, zostało opisane po raz pierwszy w 1 Liście św. Pawła do Tesaloniczan 4:13-18 i w 1 Liście do Koryntian 15:50-54. 1 List św., Pawła do Tesaloniczan 4:13-18 opisuje pochwycenie jako wydarzenie, gdzie Bóg wzbudza z martwych wszystkich wierzących, którzy umarli, i daje im chwalebne ciała, i potem opuszczają oni ziemię wraz z wierzącymi, którzy jeszcze żyją, którym także zostały dane pełne chwały ciała. „Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem” (1 List św. Pawła do Tesaloniczan 4:13-18).
1 List św. Pawła do Koryntian 15:50-54 skupia się na tym, że pochwycenie będzie trwało zaledwie kilka chwil, jak i na pełnych chwały ciałach, które otrzymamy. „Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby - zabrzmi bowiem trąba - umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni” (1 List św. Pawła do Koryntian 15:51-52). Pochwycenie jest chwalebnym wydarzeniem, którego wszyscy powinniśmy wyczekiwać. Wtedy nareszcie zostaniemy uwolnieni od grzechu. Będziemy od tej chwili na zawsze doświadczali Bożej obecności. Jest o wiele za dużo teologicznego rozważania na temat znaczenia I zasięgu pochwycenia. Bóg tego nie chce. Zamiast tego, jak mówi Pismo Święte, Bóg chce, byśmy „zachęcali się nawzajem tymi słowy.”
