Odpowiedź:
Boża instytucja małżeństwa została wspomniana po raz pierwszy w Księdze Rodzaju. „Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem” ( Księga Rodzaju 2:23 - 24). Bóg stworzył człowieka a potem stworzył kobietę z „jego kości”. Proces powstawania kobiety polegał na tym, że Bóg wziął jedno z „żeber” Adama (Księga Rodzaju 2:21 - 22). Hebrajskie słowo „żebro” dosłownie znaczy bok osoby.
Dlatego, Ewa została stworzona z „boku” Adama, i to u jego boku jest jej miejsce. „I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny” ( Księga Rodzaju 2:20). Słowa „pomagać i odpowiadać na potrzeby” są tym samym hebrajskim słowem. To słowo brzmi „ezer” i pierwotnie pochodzi od słowa, które oznacza otoczyć, ochronić albo pomóc, pomocnik, pomoc. Dlatego oznacza ono, że Ewa pomagała, asystowała albo wspomagała Adama. Ewa została stworzona, by żyć obok Adama jako jego „druga połowa”, być jego pomocą i jego wsparciem. Kiedy mężczyzna i kobieta biorą ślub, stają się „jednym ciałem”. Nowy Testament przestrzega tę „jedność”: „A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” ( Ewangelia wg św. Mateusza 19: 6).
Kilka listów napisanych przez Apostoła Pawła mówi na temat biblijnego małżeństwa, oraz o tym, jak ludzie nowonarodzeni w Chrystusie powinni radzić sobie w małżeńskich relacjach. Jeden taki werset znajdujemy w 1 Liście św. Pawła do Koryntian, w rozdziale 7, a drugi w Liście św. Pawła do Efezjan 5:22 - 33. Kiedy studiujemy te dwa wersety, dowiadujemy się o biblijnych zasadach, jakie ludzie wierzący powinni stosować, by stworzyć podobające się Bogu małżeństwo.
Werset odnaleziony w Liście św. Pawła do Efezjan jest szczególnie głęboki odnośnie pomyślnego biblijnego małżeństwa. „Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała” ( List św. Pawła do Efezjan 5:22 - 23). „Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie” ( List św. Pawła do Efezjan 5:25). „Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz [każdy] je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus - Kościół” ( List św. Pawła do Efezjan 5:28 - 29). „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem” ( List św. Pawła do Efezjan 5:31).
Kiedy te zasady są wprowadzane w harmonii w związek męża i żony, jako nowonarodzonych w Chrystusie wierzących, powstaje Biblijne małżeństwo. To nie jest niezdrowa relacja, ale jest ona właściwa, gdyż jest ona w równowadze z prawdą, iż Chrystus jest głową zarówno mężczyzny jaki i kobiety. Zatem Biblijny koncept małżeństwa to jedność między dwiema osobami, która obrazuje relację jedności Chrystusa z Jego Kościołem.
