Vraag: "Wat betekent het dat we wonderbaarlijk gemaakt zijn?"
Antwoord:
Psalm 139:14 verhaalt: “Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel”. De context van dit vers is de ongelooflijke aard van onze fysieke lichamen. Het menselijk lichaam is het meest complexe en unieke organisme ter wereld en die complexiteit en uniekheid spreekt boekdelen over de geest van zijn Schepper. Elk aspect van het lichaam, tot de kleinste microscopische cel toe, onthult dat het wonderbaarlijk gemaakt is.
Ingenieurs begrijpen hoe je sterke doch lichte balken ontwerpt door het sterke materiaal aan de buitenste randen van een doorsnede te gebruiken en de binnenkant te vullen met lichter, zwakker materiaal. Dit wordt gedaan omdat de grootste hoeveelheid druk op het oppervlak van een constructie wordt uitgeoefend wanneer die constructie gebogen wordt of onder druk staat. Een doorsnede van het menselijk bot onthult dat het sterke materiaal aan de buitenkant zit en de binnenkant gebruikt wordt als een fabriek voor verschillende soorten bloedcellen. Als je eens goed kijkt naar een verfijnde camera die in staat is om meer of minder licht binnen te laten wanneer nodig en die zichzelf kan scherpstellen over grote afstanden, zul je meerdere imitaties tegenkomen van de werking van het menselijk oog. En met twee oogballen kunnen we ook diepte zien, wat ons in staat stelt te bepalen hoe ver weg een object is.
Het menselijke brein is ook een ongelooflijk orgaan, wonderbaarlijk gemaakt. Het is in staat te leren, te redeneren en ontzettend veel automatische functies te beheersen zoals hartslag, bloeddruk, ademhalen, balans bewaren om te kunnen lopen, rennen, staan, en zitten, en dit allemaal terwijl het zich op iets anders concentreert. Computers winnen het van het menselijk brein als het aankomt op pure rekenkracht, maar zijn primitief als het aankomt op redeneren. Het brein kan zich ook verbazingwekkend goed aanpassen. In een experiment waarin mensen brillen op kregen waardoor ze de wereld ondersteboven zagen, herinterpreteerde hun brein snel de informatie die ze binnenkregen om de wereld toch “goed” waar te kunnen nemen. Wanneer anderen langdurig werden geblinddoekt, werd het “zicht-centrum” van het brein na een tijdje gebruikt voor andere functies. Wanneer mensen verhuizen naar een huis dat vlakbij een treinspoor staat, wordt het geluid van de treinen al snel door het brein weggefilterd, waardoor de mensen niet meer bewust aan het geluid denken.
Ook op het gebied van minitiaturisatie is het menselijk lichaam een wonderlijke creatie. Bijvoorbeeld, de informatie die nodig is voor het repliceren van het hele menselijk lichaam, met ieder detail inbegrepen, is tweevoudig opgeslagen in de dubbele schroef van de DNA-streng die in de kern van elk van de miljarden cellen in het menselijk lichaam zit. En het informatie- en informatiesysteem van ons zenuwstelsel is ongelooflijk compact in vergelijking met klungelige menselijke uitvindingen met snoeren en optische kabels. Elke cel, die vroeger een “simpele” cel genoemd werd, is een klein fabriekje dat nog niet helemaal doorgrond is door de mens. Hoe sterker microscopen worden, hoe ongelooflijker het beeld van de menselijke cel wordt.
Denk eens aan de enkele bevruchte cel van een pas verwekt menselijk leven. Van die ene cel in de baarmoeder ontwikkelen zich alle verschillende soorten weefsel, organen en systemen, die allemaal op precies de juiste tijd samenwerken in een verbazingwekkend gecoördineerd proces. Een voorbeeld is het gat in het septum tussen de twee hartkamers van een pasgeboren baby. Dit gat sluit op precies het juiste moment tijdens het geboorteproces om zuurstof via de longen in het bloed te laten, wat niet gebeurt terwijl de baby nog in de baarmoeder zit en zuurstof krijgt via de navelstreng.
Verder is het immuunsysteem van het lichaam in staat om vele vijanden te bestrijden en zichzelf te herstellen van de kleinste defecten (zelfs het repareren van slechte delen DNA) tot de grootste (het helen van botten en herstellen van grote ongelukken). Ja, er zijn ziekten die uiteindelijk het lichaam zullen overwinnen naarmate we ouder worden, maar we hebben geen idee hoe vaak in ons leven het immuunsysteem ons heeft gered van een zekere dood.
De functies van het menselijk lichaam zijn ook ongelooflijk. De mogelijkheid om grote, zware objecten te tillen en om ook fragiele objecten op te pakken zonder ze te breken is ook verbazingwekkend. We kunnen met een pijl en boog herhaaldelijk een ver doel raken, snel tikken op een toetsenbord zonder aan de toetsen te denken, kruipen, lopen, rennen, ronddraaien, klimmen, zwemmen, salto’s en flik-flaks maken en “simpele” taken verrichten zoals het losdraaien van een gloeilamp, onze tanden poetsen, en onze schoenveters knopen - opnieuw zonder erbij na te denken. Dit zijn inderdaad “simpele” dingen, maar de mens is nog niet in staat om een robot te ontwerpen en te programmeren die in staat is om zo’n enorm arsenaal aan taken en bewegingen uit te voeren.
De functie van het spijsverteringskanaal en de verwante organen, de lange levensduur van het hart, de formatie en functie van zenuwen en bloedvaten, het zuiveren van het bloed door de nieren, de complexiteit van het binnen- en middenoor, de zintuigen van smaak en geur, en zoveel andere dingen die we nauwelijks begrijpen – elk hiervan is een juweel en niet te dupliceren door de mens. We zijn waarlijk wonderbaarlijk gemaakt. We zijn zeer dankbaar dat we de Schepper mogen kennen – door Zijn Zoon, Jezus Christus – en om niet alleen Zijn kennis maar ook Zijn liefde te bewonderen (Psalm 139:17-24).
